Droom

Medio 1996 besloot ik mijn mooie functie als CFO bij een bedrijf op te zeggen en voor mijzelf te beginnen. Net vader van een zoon, goed inkomen, mooie bedrijfsauto etc. Ik ruilde het toch in om te werken aan mijn volgende droom, ik moest en zou ondernemer worden. 

Ik startte eerst als interimmanager, omdat ik vond dat ik eerst het ondernemerschap onder de knie moest krijgen. Vanuit mijn functies verdiende ik veel geld voor de bedrijven en beschikte ik over een groot netwerk. Echter, dit netwerk ben je direct kwijt zodra je de functie niet meer bezit en daar was ik mij enorm van bewust. Via allerlei opdrachten ontwikkelde mijn inzichten in branches en organisaties enorm en eind 2002 vond ik het tijd worden om een echt bedrijf over te nemen. Een bedrijf dat produceerde of handelde in producten, want dat moest het zijn. Mijn accountant kwam uiteindelijk met een keukenbladenfabriek, Multiblad BV te Ter Aar (ZH).

"Wat moet je nu met een keukenbladenfabriek?"

Dat was het eerste wat ik mij afvroeg toen het bedrijf aan mij werd voorgesteld. Ik ben gaan kijken in Ter Aar en werd razend enthousiast. Waarom? Ik was van mening dat als je in zulke omstandigheden nog in staat bent winst te maken, hoe goed moet het dan wel niet gaan als het bedrijf volledig gemoderniseerd zou zijn in een goed pand?

Het bedrijf

Multiblad was een keukenbladenfabriek die als enige in Nederland het gehele productieproces in eigen beheer uitvoerde. Het kocht zelf vrachtwagens multiplex en Laminaat, hetgeen werd verlijmd in het bedrijf. Volledig maatwerk en in staat om elk gewenst keukenblad te maken. Dit in tegenstelling tot de concurrentie die halffabricaten kocht (meters kant en klare keukenbladen in vaste afmetingen, waardoor groter zaag verlies) en niet in staat was speciale keukenbladen te maken. Kwaliteit lag dus volledig in eigen hand. Verder handelde Multiblad in stenen- en glazen keukenbladen. Het vervoerde haar producten zelf, waardoor er ruimte zou moeten zijn voor flexibiliteit en snelheid. Verder handelde Multiblad ook in stenen- en glazen keukenbladen. Kortom volop kansen als het bedrijf goed zou zijn uitgerust en optimaal zou draaien.

De overname

Erg enthousiast en niet geremd door een ervaren adviseur die mijn emoties managede, zijn we uiteindelijk tot een deal gekomen. Ik heb in 1 keer de volledige koopsom betaald i.p.v. een earn-out regeling overeen te komen voor toekomstige winsten. Een kardinale fout, waar mijn accountant mij jammerlijk genoeg niet voor waarschuwde en adviseerde. Voor mij ook een reden om zelf het bedrijfsovername vak in te gaan, want wat hierna volgt mag nooit gebeuren.

Ik had een pakkend ondernemingsplan geschreven en wist precies hoe ik binnen 100 dagen het bedrijf wilde kantelen tot een full-service keukenbladenfabrikant met nieuwe trendsettend producten. De (ABNAMRO) bank geloofde in mijn plannen en ging met mij mee, hetgeen toen al een hele uitdaging was.

De grootste klant failliet

Multiblad had 1 hele grote klant, Hans Verkerk Keukens ook in Ter Aar, die goed was voor 75% van de omzet. Binnen 6 weken ging deze organisatie failliet!!!..............

"Hallo bent u daar nog?" Moet u zich voorstellen, je hebt een vermogen betaald voor een bedrijf en binnen 6 weken is 75% van je omzet weg.

Kan het nog erger? Ja, dat kan.

Eigenaar pand failliet

In de week na het faillissement ging ook de eigenaar van het bedrijfspand dat wij huurden failliet. Het bleek dat deze man het pand zonder toestemming van zijn bank (lekker zo'n due diligence) had onderverhuurd aan Multiblad en wij per direct uit het pand moesten verdwijnen. Hoe denkt u dat ik mij voelde in deze tijd?

Hoe verder

Mensen in mijn omgeving worden wel eens moe van de veeleisendheid die ik heb. Ik geloof namelijk niet in opgeven. Opgeven is letterlijk voor mij nooit een optie. Ik was technisch natuurlijk volledig failliet, maar weigerde dit te accepteren. Ik heb mijn bank gebeld en hen mijn plan voorgelegd. Dit was het oorspronkelijke plan, alleen moest er wat snelheid in uitvoering worden aangebracht. Ik heb de bank gevraagd in mij te blijven geloven en mij te helpen om nieuwe machines te kopen, de verhuizing te financieren en vooral niet de stekker er uit te trekken. De ABN AMRO geloofde voor de volle 100% in mijn plan en gingen er in mee.

Het plan

Door de publiciteit te zoeken in de lokale medio, meldde zich al snel pand eigenaren die wilden meedenken in oplossingen. We vonden een mooi pand in Alphen aan den Rijn. Ik kocht 4 nieuwe machines, waardoor we speciale keukenbladen konden maken, sneller werden, kwaliteit omhoog schoot, goedkoper werden en niets meer onmogelijk was voor de eindgebruiker.

Ik had namelijk onderzoek gedaan naar waar de behoefte was bij de consument en kreeg vooral de vraag naar dikkere keukenbladen. Verder ontwikkelden we een blad dat beter hitte bestendig was voor de gehandicapte en senioren markt en toen lag de wereld aan onze voeten. Niemand kon dit maken, waardoor we uniek werden. Door flink te investeren in PR & Marketing en aanwezig te zijn op keuken beurzen, steeg de vraag naar onze producten enorm. Tegelijkertijd werden onze inkoopprijzen sterk aangepast en werden we een grotere speler in de markt.

De nieuwe randlijsten werden trendsettend!

Op tijd verkocht

Op een mooie dag meldde een collega fabrikant zich met de vraag of ik bereid was het bedrijf aan hen te verkopen. Het was nooit mijn bedoeling geweest om zo snel afstand te doen van het bedrijf, ik wilde er eerlijk gezegd oud mee worden en wellicht ooit eens overdragen aan een van mijn kinderen.

Toch vond ik het nodig er over na te denken. Ik woon in Veenendaal en reisde iedere dag om 05.00 uur naar Alphen ad Rijn om rond 23.00 uur thuis te komen. Ook op zaterdag werd er gewerkt, dus heel veel tijd voor het gezin was er niet. 

Verder had ik na 4 jaar keihard zwoegen wel door dat de markt hard aan het veranderen was en dat we langzaam maar zeker de voorsprong op onze collega's aan het kwijt raken waren. De keukenmarkt zou volgens mij verder onder druk komen te staan, dus bundeling van bedrijven zou absoluut de toekomst zijn. Ik besloot om het bedrijf te verkopen nu het waarde had.  Uiteindelijk heb ik het bedrijf goed en op tijd verkocht.